Wzniesienie Rybak (411 m npm) należące do Wzgórz Gilowskich było miejscem, gdzie w sierpniu 1762 r. rozegrała się jedna z ostatnich bitew wojny siedmioletniej, która przypieczętowała ostatecznie utratę Śląska przez Wiedeń na rzecz Prus. Bitwę, znaną lepiej jako bitwa pod Dzierżoniowem (16.08.1762 r. ) sprowokowali Austriacy, zdążający na odsiecz obsadzonej rok wcześniej Świdnicy, atakując Prusaków okopanych na Wzgórzach Gilowskich. Pomimo przewagi liczebnej Austriacy nie zdołali zepchnąć Prusaków ze wzgórz. Wojskami pruskimi dowodził osobiście król Fryderyk II . W zmaganiach zginęło, lub zaginęło około 1000 żołnierzy. W setną rocznicę bitwy uroczyście świętowano zwycięstwo. We wrześniu 1910 roku na południowych stokach góry Rybak wystawiono pomnik. Jego projektowaniem i nadzorem nad pracami budowlanymi zajmowały się dwie osoby: inż. Jaekel z Jawora oraz majster Sperlich z Piławy. Monument poświęcono pamięci żołnierzom obu walczących stron. To, iż także Austriacy zostali upamiętnieni na pomniku, było zapewne spowodowane zawartym pomiędzy Niemcami i Austro-Węgrami sojuszem w ramach trwającego od 1882 Trójprzymierza. Niestety do dziś nie zachowała się wykonana ze szwedzkiego granitu pamiątkowa tablica. Uroczystość odsłonięcia pomnika miała bogatą oprawę, a rozpoczął ją dr O. Mikule, przewodniczący piławskiego oddziału Towarzystwa Sowiogórskiego (Eulengebirgsverein). Pod koniec XIX w. EGV wzniosło na szczycie Rybaka drewnianą wieżę widokową. W Muzeum w Dzierżoniowie znajdują się eksponaty pochodzące z pola bitwy pod Rybakiem.